Frå tid til anna er eg frista til å skrive om alle dei meiningsfulle tinga eg (trass alt) også gjer. Denne handlinga er på grensa til å vere meiningsfull, eg ser det, men den kjennes likevel meiningslaus. Lovar.
Eg har måka balkongen for snø.
Spaden ventar.
Eg kaller den ein spade, og set i gang.
Det dumme med å måke snø er at det alltid kjem meir snø. Ustanseleg. Slik er det vel i grunn med alt slikt arbeid: husvask, klasvask, oppvask … Meiningslaust og uendeleg alt saman.
Det var trass alt ganske fint der ute (bruk fantasien, eg kan ikkje å ta bilete).
Ein perfekt kveld for lysløypetur i marka. Synd eg ikkje driv med slikt.
Og det så jammen ganske fint ut å kome inn att igjen óg.
Ute bra, men inne best.
meiningslaust 